Profili monferrini

Gabriella Bisoglio

Le na vitta ca la cur su e giù per si scali

la entra an tal curt, la sonna di ciuchin.

Da quant ca la fi nì al scoli prufessiunal,

l’avdiva i pustin a fa al so travai,

e ai piasiva talment tant

ca la fat dumanda a la Posta

e le entraia ac me pustinna.

A cui temp l’era in travai meraviglius

at favi al pustin cun la “P” maiuscola.

A des ie cambià tut,

at tza pu andù cat devi andà,

lo cat devi purtà, e liginda si indiris

cun afan ie calaii la vista,

e per rimedià,

tutti iani la butta ad iuciai

cun al lenti semp pu spessi.

Chisà sa la pudiisa turnà andrera:

la farea ancura la pustinna?

Ad dis che nen fanda la vitta sedentaria

sa scampa pu tant.

Le al lu spera verament almenu

per tant temp la po ciapà sa “ricca” pension:

pardon io butà na parola da pu... “ricca” le pu nen ad moda... avdirumma .

Per a des la fà lo ca la po, sudisfata o non al lu fa per la fbabrica ad l’aptit

butanda an circul anche in po d’orgoglio, sa pustinna as ciama Gabriella Bisoglio.